22 دسامبر 2023- محققان دانشگاه راتگرز، یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز را برای ارزیابی مطالعات مقایسه کننده ی نتایج پری ناتال در میان افراد مبتلا به دیابت بارداری انجام دادند. به گفته ی محققان، وزن بارداری و نشانگرهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده در خون زنان مبتلا به دیابت بارداری (GDM) با افزایش خطر پیامدهای نامطلوب بارداری مرتبط است، که مسیر جدیدی را برای تشخیص دقیق دیابت بارداری پیشنهاد می دهد.

مطالعه ای که توسط پرفسور الن سی فرانسیس، استادیار گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی راتگرز انجام شد و درCommunications Medicine  منتشر گردید، ارزش تشخیصی این نشانگرها را قبل یا در زمان غربالگری برای دیابت بارداری (GDM) -نوعی دیابت که می تواند در دوران بارداری ایجاد شود- ارزیابی کرد.

پرفسور فرانسیس گفت: اگرچه ما دریافتیم که چاقی مادر، یک عامل خطر برای تولد نوزادان بزرگتر از سن حاملگی است، شواهد نشان می دهد که تغییرات متابولیک همراه با چاقی، خطر پیامدهای نامطلوب را افزایش می دهد. او افزود: دیابت بارداری که با افزایش سطح قند خون (گلوکز) در دوران بارداری مشخص می شود، شایع ترین وضعیت متابولیک در بین زنان باردار است و خطراتی برای مادر و کودک به همراه دارد. در حالی که درمان های استاندارد اعمال می شود، نتایج بالینی می تواند در بین افراد متفاوت باشد.

پرفسور فرانسیس گفت: این تحقیق نیاز به رویکردی دقیق تر برای تشخیصGDM  را نشان می دهد که ممکن است به بهبود نتایج کمک کند. این اولین مرور سیستماتیک از مطالعات منتشر شده برای ارزیابی پتانسیل زیرگروه هایGDM  و بررسی استفاده از نشانگرهای غیرگلایسمی برای اصلاح طبقه بندی خطر است. برخی از مطالعات نشان داده اند که پروفایل انسولین و سطوح تری گلیسیرید ممکن است به عنوان شاخص های خطر غیر گلوکزی، امیدوار کننده باشند.

پرفسور فرانسیس گفت: برای ارزیابی واقعی پیامدهای بالینی تشخیص دقیق در GDM، ابتدا باید بدانیم که آیا مقاومت به انسولین یا تری گلیسیریدهای بالاتر به طور علّی با پیامدهای نامطلوب مرتبط هستند و آیا می‌توانیم آنها را در حاملگی هدف قرار دهیم.

به طور کلی، محققان یک شکاف مهم در انتشارات علمی موجود پیدا کردند: اکثر مطالعات به مقایسه تفاوت‌های بالینی، بیوشیمیایی یا اجتماعی فرهنگی در میان زنان مبتلا به دیابت باردارینپرداخته بودند.

پرفسور فرانسیس گفت: در غربالگری متن کامل 775 مطالعه، متوجه شدیم که اخیراً بر روی نشانگرهای بالینی، بیوشیمیایی یا اجتماعی-فرهنگی تمرکز شده است که می تواند شناسایی افراد در معرض بیشترین خطر پیامدهای ضعیف و مقایسه نتایج بالینی بین زیرگروه های مختلف GDM را بهبود بخشد. داده های این مطالعات نشان می دهد که در آینده، ممکن است بتوانیم با استفاده از اطلاعات تن سنجی یا بیوشیمیایی در ترکیب با رویکردهای تشخیصی فعلی، نحوه تشخیصGDM  را اصلاح کنیم.

او افزود: محققان در تحقیقات آینده باید بر مطالعات مکانیسمی بر روی نشانگرهای زیستی دقیق، مطالعات جمعیتی متنوع برای همانندسازی و مطالعات چند ملیتی با تمرکز بر عوامل محیطی و رفتاری تمرکز کنند. همچنین باید بینش‌های بالقوه در مورد مسیرهای سببی ناهمگون در GDM و نتایج آن را از داده‌های ژنتیکی وmulti-omics  با استفاده از رویکردهای تحلیلی پیشرفته، بررسی کنند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2023-12-possibilities-gestational-diabetes.html